Przejdź do zawartości

Operacja Caldwella-Luca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Operacja Caldwella-Luca – zabieg otolaryngologiczny, polegający na zewnątrznosowym otwarciu zatoki szczękowej przez dół nadkłowy. Jeden z podstawowych zabiegów w klasycznej chirurgii zatoki szczękowej. Wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym.

Za twórców tej metody operacyjnej uważa się George'a Caldwella, który w 1893 roku na łamach czasopisma New York Medical Journal opisał tę metodę operacyjną oraz Henriego P. Luca, który 4 lata po G. Caldwellu na posiedzeniu Francuskiego Towarzystwa Otologicznego przedstawił technikę otwarcia zatoki szczękowej. W 1903 roku publicznie w Waszyngtonie H. Luc uznał pierwszeństwo G. Caldwella w operacji w opisaniu metody operacji zatoki szczękowej[1].

Wskazania[2]

[edytuj | edytuj kod]

Etapy operacji

[edytuj | edytuj kod]

Postępowanie pooperacyjne

[edytuj | edytuj kod]
  • zimne okłady na policzek, celem zmniejszenia obrzęku
  • przepłukiwanie zatoki szczękowej
  • antybiotykoterapia

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. M.Misiołek, C. Stankiewicz: Miejsce operacji Caldwella-Luca we współczesnej rynologii. Magazyn Otolaryngologiczny 2006; 5(4)
  2. Technika zabiegów i operacji w otorynolaryngologii. red. B. Latkowski. wyd. PZWL. Warszawa 2000